آبله مرغان یک بیماری ویروسی شدیدا مسری است که معمولا در سنین 5 تا 9 سالگی شیوع دارد اما در هر سنی ممکن است ایجاد شود.
بعد از 11 تا 21 روز که از تماس کوک سالم با کودک بیمار گذشت علائم آبله مرغان پدید می آیند.
معمولا 24 ساعت قبل از این که به صورت پوستی ایجاد شوند کودک دچار تب و بی حالی میشود.
دانه های آبله مرغان به صورت بیضی و به شکل قطره اشک هستند که از شکم و سینه شروع شده و به صورت ، دست و پاها امتداد میابد.
این دانه ها پاره شده و ایجاد دلمه میکنند.
این بیماری از 24 ساعت قبل از بروز داه ها تا هنگامی که تمام ضایعات دلمه ببندند (حدودا 7 تا 8 روز ) مسری بوده و میتوانند به سایر افراد منتقل شوند.
علائم و نشانه ها :
- تب
- بی حالی
- بی اشتهایی
- سردرد
- دانه هایی به شکل قطره اشک
- خارش
پیشگیری و درمان :
تجویز ایمونوگلوبولین واریسلا زوستر ( VZIG ) اگر در عرض 72 ساعت پس از تماس با یک بیمار مبتلا به ابله مرغان صورت گیرد معمولا در پیشگیری موثر است.
در صورت ابتلا به آبله مرغان جهت کم کردن خارش باید داروی موضعی ضد خارش مثل لوسیون کالامین یا دارو های خوراکی ضد خارش (آنتی هیستامین) تجویز شود.
برای جلوگیری از ایجاد عفونت ثانویه ، کودک باید هر روز استحمام کند.
در کودکان دچار آبله مرغان هیچگاه نباید آسپیرین تجویز شود زیرا خطر بروز بیماری خطرناک " سندروم ری" وجود دارد.
برای کاهش تب میتوان از استامین افن استفاده کرد.
اگر مصرف داروی ضد ویروس آسیکلوویر در 48 ساعت اول شروع بیماری صورت بگیرد در بهبود سریع بیماری موثر است.
